De werkzame factor van de reguliere geneeskunde was door de tijden heen en tot voor kort bijna uitsluitend gestoeld op suggestie in de vorm van placebo. Maar ook nu nog is dat voor een groot deel zo, ondanks de indruk hierover die de reguliere geneeskunde uitstraalt. Heel wat geneesmiddelen, maar ook ingrepen en psychotherapie werken meer dan 50% via het placebo-effect. Dit is voor de alternatieve geneeswijzen zeker niet minder het geval. Dat verklaart waarom suggestie, hoewel zelden openlijk toegepast, steeds de voornaamste hulp is geweest bij alle mogelijke gezondheidspoblemen. Placebo, oftewel de niet-openlijke toepassing van suggestie, heeft in al zijn vormen echter ook nadelen. Op de eerste plaats is en blijft het voor altijd een misleiding. Veel mensen die een placebo krijgen toegediend dat nadien wordt ontmaskerd, voelen zich op één of andere manier bedrogen, zélfs als ze er eerst voordeel bij ondervonden. Meer en meer verwachten patiënten wat hun gezondheid betreft een grote mate van zelfbeschikking en inspraak. Dat is het omgekeerde van placebo. Daarenboven creëert het gebruik van placebo een onterechte afhankelijkheid van het medisch systeem en een aangeleerde hulpeloosheid, die het ziek-zijn in de hand werkt.

Suggestie in brede betekenis is waarschijnlijk de beste manier om de eigen psychische kracht aan te spreken en te doen werken aan het oplossen van gezondheidsproblemen bij de bron

Op zoek naar een betere manier om suggestie te gebruiken, is bij de ontwikkeling van Aurelis elke vorm van placebo-achtige misleiding opzijgezet. Wat overblijft is de loutere suggestie die niet anders kan zijn dan autosuggestie. Dit maakt de belofte waar dat de eigen psychische mogelijkheden kunnen gebruikt worden voor wat ze zijn. Aurelis is hierdoor tegelijk uniek én wat de geneeskunde altijd zou moeten zijn: een manier om mensen in hun streven naar grotere gezondheid op de eerste plaats steeds te begeleiden naar het belangrijkste geneesmiddel aller tijden: de patiënt zelf.