New AURELIS Academy

AURELIS® =

 

AU tosuggestie

REL axatie

I nnerlijke

S terkte

 

AURELIS maakt autosuggestie oftewel gerichte communicatie met het 'diepere zelf' (het deel van je geest dat de hele dag door je ademhaling, hartritme, spijsvertering alsook veel andere autonome en niet-bewuste functies benvloedt) op een effectieve en tegelijk niet-agressieve manier praktisch bruikbaar voor iedereen. De belangrijkste domeinen zijn gezondheid en welzijn.

AURELIS steunt op een grondig uitgewerkte en rationeel verantwoorde filosofie. Centraal hierin staat organische groei: het (uiteindelijk) spontane veranderen als volledig persoon, niet tot iemand anders maar tot degene die je in wezen altijd reeds geweest bent. Een symptoom verdwijnt hierbij niet door het aan te vallen, maar door er voorbij te groeien. Alles wat organisch is, groeit voortdurend. Groeien is leven. Autosuggestie werkt het best als je je diepere zelf benadert voor wat het is: het meest natuurlijke deel van jou, het deel dat het dichtst bij de natuur staat. Dat kan en mag je niet forceren. Je kan het alleen toelaten door en vanuit zichzelf te groeien. Dit op een goede manier volbrengen is een kunst en jij bent tegelijk de kunstenaar en het kunstwerk.

AURELIS-relaxatie is vooral een vermindering van tegenstrijdige spanningen binnenin jezelf. Als totale persoon kom je zo op dezelfde lijn te liggen naar je eigen gekozen doelen toe.

In de naam 'Aurelis' zit het doel vervat: door een gepaste combinatie van AUtosuggestie en RELaxatie evolueer je naar iets wat immens belangrijk is in je leven: namelijk je eigen Innerlijke Sterkte.

Dr. Jean-Luc Mommaerts

is afgestudeerd als arts in 1986. Hij behaalde nadien nog diverse universitaire getuigschriften (o.a. Arbeidsgeneeskunde, Radioprotectie, Kennissystemen, Hypnotherapie). In 1997 behaalde hij een Masters Degree in cognitieve wetenschappen en kunstmatige intelligentie. In 2014 behaalde hij een PhD in medische wetenschappen, met als onderwerp 'Subconceptual Processing in Health & Healing', waarbij hij diep inging op de gevolgen van autosuggestie.

Hij is auteur en ontwerper van ProMedes, een beslissingsondersteunend systeem voor huisartsen. Mede hierdoor kreeg hij een uitzonderlijk goed beeld van de klinische waarde van de Westerse geneeskunde. Gedurende 8 jaar had dr. Mommaerts een algemeen geneeskundige praktijk. Hij ondervond hierin dagelijks dat de eigen psychische kracht van de patiënt steeds een belangrijke factor is in diens genezingsproces. Meer en meer groeide in hem dan ook de overtuiging dat deze natuurlijke mogelijkheid tot genezing best zo veel mogelijk op de voorgrond geplaatst wordt. Sedert 1997 houdt hij zich diepgaand bezig met autosuggestie. Hij is ontwerper van Aurelis en auteur van verschillende boeken over autosuggestie, uitgegeven bij Lannoo en Roularta Globe. Regelmatig verschijnen door of over hem artikels in verschillende tijdschriften.

Hij geeft lezingen en workshops over autosuggestie en meer specifiek Burnout, Stressionele Intelligantie, Leiderschap en Stoppen met roken.

Jean-Luc Mommaerts is getrouwd in 1986 en vader van een dochter, Evelyn.

About Evelyn, a wart and a gnome (in Dutch).

Werkingsprincipes van Aurelis

De werking van Aurelis steunt op twee basisprincipes: de kracht van diepe ontspanning en het gebruik van autosuggestie. Er komt geen overreding of overtuiging door argumenten aan te pas.

De diepe ontspanning die men met behulp van Aurelis kan verkrijgen gaat veel verder dan de ontspanning van een normale vrijetijdsbesteding.

Tijdens een diepe ontspanning ervaart men spontaan een tijdelijke vermindering van de normale hectische gedachtenstroom, waardoor men meer gesynchroniseerd raakt met zichzelf en meer open kan staan voor een verandering (bv. van roker tot niet-roker) die aansluit bij de gehele persoonlijkheid. Deze verandering is daardoor diepgaander en blijvender van karakter dan een verandering die louter op wilskracht is gestoeld.

Daarnaast is een diepe ontspanning op zich reeds effectief ter bevordering van bijvoorbeeld pijnvermindering, stressbestendigheid, of het zich laten gaan in een rustige slaap.

Autosuggestie
Methodes van autosuggestie zijn denk-manieren die nu en dan door iedereen spontaan in gewone situaties, al dan niet vanuit een bewuste beslissing, gebruikt worden voor allerhande doelstellingen. Ze werken in die context dikwijls positief, maar veelal ook negatief. Bv. acute of chronische pijn-perceptie wordt sterk beïnvloed door de aandacht die men eraan geeft en ook door de betekenis die de pijn heeft in een bepaalde situatie. Zo hebben soldaten met een wonde opgelopen op het slagveld, meestal veel minder pijn dan een burger met dezelfde wonde. Voor de soldaat heeft de wonde op zich immers de bijkomende betekenis dat hij het levensgevaar kan ontvluchten. Een strategie die met veel succes door sommige managers wordt toegepast om de eigen stress-bestendigheid te verhogen, is zich diep in te leven in iemand die in elke situatie zeer stressbestendig reageert. Een strategie die veel mensen kan helpen bij het stoppen met roken bestaat erin het rook-automatisme (sigaret in de hand - sigaret in de mond) te verbinden met een ander automatisme (enkele keren diep ademhalen - diep ontspannen - bewust beslissen of je deze sigaret nog nodig hebt). Met Aurelis kan je optimaal gebruik maken van de enorme mogelijkheden die deze denk-manieren beschikbaar maken indien ze op een gestructureerde manier worden toegepast.

Bij Aurelis vind je een groot aantal van deze methodes (> 900 in totaal, telkens meerdere per indicatiedomein). Dit is belangrijk omdat voor verschillende personen verschillende manieren geschikter zijn. Ook voor eenzelfde persoon kunnen verschillende manieren geschikter zijn naargelang van de situatie of in het verloop van de tijd. Daarenboven heeft het gelijktijdig gebruik van verschillende manieren dikwijls bijkomende voordelen, mits men natuurlijk niet te snel van de ene naar de andere springt. Men moet zo'n manier telkens door voldoende herhalingen de kans geven om in te zinken. De mate van benodigde herhaling is erg afhankelijk van individu tot individu.

Met Aurelis leer je niet over deze manieren, maar je doet en ervaart ze meteen. Het ligt binnen de verantwoordelijkheid van de gebruiker om deze manieren, alsook de ontspanningsoefeningen, mits enige opfrissing van tijd tot tijd ook zonder Aurelis voor zichzelf te leren toepassen.

Situering van Aurelis binnen de gezondheidszorg

De werkzame factor van de reguliere geneeskunde was door de tijden heen en tot voor kort bijna uitsluitend gestoeld op suggestie in de vorm van placebo. Maar ook nu nog is dat voor een groot deel zo, ondanks de indruk hierover die de reguliere geneeskunde uitstraalt. Heel wat geneesmiddelen, maar ook ingrepen en psychotherapie werken meer dan 50% via het placebo-effect. Dit is voor de alternatieve geneeswijzen zeker niet minder het geval. Dat verklaart waarom suggestie, hoewel zelden openlijk toegepast, steeds de voornaamste hulp is geweest bij alle mogelijke gezondheidspoblemen. Placebo, oftewel de niet-openlijke toepassing van suggestie, heeft in al zijn vormen echter ook nadelen. Op de eerste plaats is en blijft het voor altijd een misleiding. Veel mensen die een placebo krijgen toegediend dat nadien wordt ontmaskerd, voelen zich op één of andere manier bedrogen, zélfs als ze er eerst voordeel bij ondervonden. Meer en meer verwachten patiënten wat hun gezondheid betreft een grote mate van zelfbeschikking en inspraak. Dat is het omgekeerde van placebo. Daarenboven creëert het gebruik van placebo een onterechte afhankelijkheid van het medisch systeem en een aangeleerde hulpeloosheid, die het ziek-zijn in de hand werkt.

Suggestie in brede betekenis is waarschijnlijk de beste manier om de eigen psychische kracht aan te spreken en te doen werken aan het oplossen van gezondheidsproblemen bij de bron

Op zoek naar een betere manier om suggestie te gebruiken, is bij de ontwikkeling van Aurelis elke vorm van placebo-achtige misleiding opzijgezet. Wat overblijft is de loutere suggestie die niet anders kan zijn dan autosuggestie. Dit maakt de belofte waar dat de eigen psychische mogelijkheden kunnen gebruikt worden voor wat ze zijn. Aurelis is hierdoor tegelijk uniek én wat de geneeskunde altijd zou moeten zijn: een manier om mensen in hun streven naar grotere gezondheid op de eerste plaats steeds te begeleiden naar het belangrijkste geneesmiddel aller tijden: de patiënt zelf.

Bij AURELIS denk je aan...

• zelfhulp, zelfredzaamheid
• behandeling van de persoon, niet alleen van het symptoom
• het meest gezonde antwoord op een aantal frequente gezondheidsproblemen
• verhoging van levenskwaliteit
• preventie van ziekte
• grote, potentieel enorme kostenbesparing voor de maatschappij
• een vorm van therapie die relatief goedkoop is voor het individu
• een vorm van therapie die heel goed past in de huidige tijdsgeest
• als theoretisch model: een unificerende verklaring voor verschillende domeinen op vlak van ziekte en gezondheid.

AURELIS en symptoomverlichting

Hoewel soms een andere indruk wordt gegeven, zijn weinig geneesmiddelen in de Westerse geneeskunde echt curatief. De meeste geneesmiddelen houden ofwel het ziekteverloop tegen, ofwel verminderen ze de symptomen tot de aandoening volgens een natuurlijk proces geneest. Dit geldt in grote mate voor aandoeningen met puur somatische oorzaak, maar meer nog voor psychosomatische aandoeningen. Denk maar aan slaapmiddelen, anti-ontstekingsmiddelen, antihypertensiva, pijnstillers, middelen tegen jeuk, antidiarretica etc. Bovendien hebben al deze geneesmiddelen hun bijwerkingen. Met behulp van AURELIS kan men echter de eigen innerlijke kracht aanwenden om specifieke psychosomatische symptomen aan de bron aan te pakken en dit zonder bijwerkingen.

Als men aan loutere symptoomverlichting werkt, moet men wel enige voorzichtigheid aan de dag leggen. Enerzijds moet men altijd voldoende oog hebben voor de mogelijkheid van een onderliggende lichamelijke aandoening. Aurelis verwijst daartoe steeds naar de huisarts. Anderzijds kan een symptoom zijn eigen doeleinden hebben die niet altijd even gemakkelijk te doorzien zijn. Denk bv. aan secundaire ziektewinst of aan een symptoom als communicatie van onderliggende psychische problematiek. Dit laatste hoeft niet noodzakelijk een diep verdrongen probleem te zijn. Een symptoom is soms gewoon een vorm van lichaamstaal die bestaat omdat een lichaam op zich geen rechtstreekse verbale communicatie ter beschikking heeft.

Het dient gezegd dat hier soms een schoentje knelt in de traditionele Westerse geneeskunde, waar men met behulp van krachtige maar aspecifieke middelen een symptoom durft doodslaan zonder de minste (tijdrovende) aandacht voor onderliggende problematiek. Waarschijnlijk is dit één van de belangrijkste oorzaken voor een groeiende belangstelling voor alternatieve geneeswijzen. Ook Aurelis vormt een alternatief, maar dan één dat volledig op wetenschappelijke basis stoelt en dus perfect inpasbaar is binnen het geheel van de Westerse geneeskunde.

AURELIS als verklarend model

Hoe breder toepasbaar een verklaringsmodel is, hoe krachtiger in de zin dat er wederzijdse bevruchting kan optreden met verschillende onderzoeksdomeinen en dat het deze ook dichter bij elkaar kan brengen.

Als denkkader biedt AURELIS een eenmakend model van verklaring voor verschillende domeinen op het vlak van ziekte en gezondheid, namelijk:

• het wijdverspreide, maar slecht gekende placebo-effect binnen de huidige reguliere geneeskunde
• de werking van alternatieve geneeswijzen en hypnose
• de werking van geneeskunde sedert enkele duizenden jaren
• de werking van veel geneeswijzen uit andere culturen
• de werking van zeer uiteenlopende vormen van psychotherapie
• genezing in de setting van religie en geloof (Lourdes)
• een groot aantal wetenschappelijke onderzoeksresultaten die wijzen op een rechtstreekse invloed van betekenisgeving op lichamelijke condities
• een verklaringsmodel voor eenheid van geest en lichaam in filosofische zin.

Naast dit verklaring-gevende aspect leidt het Aurelis denkkader ook tot een aanmaning tot (veel) grotere voorzichtigheid in de interpretatie van dubbelblindstudies. In al deze studies worden immers placebos gebruikt, terwijl het placebo-effect op zich eigenlijk nog heel wat van zijn geheimen moet prijsgeven. In het kader van Aurelis kan het placebo-effect beter bestudeerd en begrepen worden.

Wat is autosuggestie, wat is Aurelis?

Autosuggestie is elke vorm van communicatie met het onbewuste waarbij je een min of meer gerichte doelstelling nastreeft. Een voorbeeld van suggestie is als je iemand ziet geeuwen of zelf denkt aan geeuwen en de neiging ertoe reeds opkomt. Als geeuwen nu jouw doel is, dan kan je even intens eraan denken ofwel in de spiegel kijken terwijl je doet-alsof en je jezelf in het geeuwen laat meegaan. Zo ben je bezig met autosuggestie.

Niets bijzonders dus. Iedereen doet het de hele dag door. Op een intense en gerichte manier is het een krachtig instrument dat diep kan inwerken op je geest en lichaam. Je geeuw is reeds een voorbeeld van lichamelijk effect.

Autosuggestie is niet gewoon een wilshandeling. Wat je dus niet kan, is geeuwen doen opkomen als gevolg van een louter willen-geeuwen. Iets anders is nodig (en mogelijk).

Het Aurelis-project heeft tot doel autosuggestie en diepe relaxatie op gepaste manier beschikbaar te maken voor een ruim publiek. Achter Aurelis staat een basisfilosofie die in het hele project wordt aangehouden. Deze kenmerkt zich door:

• Non-aggression. There is never anything forced. Any change (healing, reduction of addiction) comes completely out of yourself and is therefore comparable with an organic growth process. Through the use of Aurelis you become more yourself, never less.
• Strengthening of the person. Unlike e.g. medication, Aurelis supports and enhances your own inner strength. This is also important for your overall health and well-being, both now and later.
• Openness. Aurelis sessions are always very open so that it feels every time as if they have been prepared especially for you and even track your personal evolution.
• Honesty. There are no loopholes used to bypass your consciousness. So no 'subliminal' or 'simultaneous' suggestions and no consciousness-bypassing techniques of classical hypnosis.

Bij Aurelis wordt geen poging gedaan het onbewuste te verklaren. Er is gekozen voor een puur functionele invalshoek. D.w.z. een antwoord op de vraag: hoe kan men op optimale wijze het onbewuste gebruiken / beleven / op een directe wijze laten aanwezig-zijn in het eigen leven?

Wat zijn geest - lichaam verbindingen waarop Aurelis kan inwerken?

Hoe kan de psyche leiden tot lichamelijke stoornissen - en tot het opnieuw verdwijnen hiervan? Hier is geen hocus-pocus mee gemoeid. Een aantal geest - lichaam verbindingen zijn heel evident en ook bewezen. Geest en lichaam vormen een complexe eenheid. Onder andere de wetenschappelijke discipline psycho-neuro-immunologie houdt zich hiermee bezig.

Volgende mechanismen zijn enkele duidelijk bewezen geest - lichaam verbindingen, met telkens een of meer voorbeelden van aandoeningen die via deze verbindingen kunnen veroorzaakt of verergerd worden. Hierbij dient ook vermeld dat veel aandoeningen via verschillende geest - lichaam verbindingen kunnen benvloed worden.

Geest - lichaam verbindingen:

• chronische spanning van skeletspieren / pezen > lage rugpijn, stijve nek, chronische spanningshoofdpijn, TMJ syndroom, chronische peesontstekingen, fibrositis, ...
• chronische spanning van gladde spieren > prikkelbare darm, achalasie, polyurie, astma,
• plaatselijke bloedsdoorstroming > winterhanden/-voeten, spastische angina pectoris, flauwte (syncope), opvliegers, duizeligheid, verergerende factor bij heel veel aandoeningen, ...
• algemene bloedsdoorstroming > hoge bloeddruk, lage bloeddruk, ...
• immuunstelsel > allergisch eczeem / astma, hooikoorts, allerhande autoimmuunaandoeningen, verhoogde vatbaarheid voor infectieziekten, ...
• hormonen > menstruatiestoornissen, PMS, menopauzale klachten, pijn (via endorfine), abnormale bloeddruk, bepaalde schildklieraandoeningen, ...
• ontstekingsreacties > reumatische arthritis, astma, chronische tendinitis / bursitis, brandwonden, hulp bij postoperatieve wondheling, ...
• prikkelbaarheid van zenuwstelsel > hartkloppingen, tremor (beven), neurodermatitis, symptomen van algemene distress, ...
• diepe motivatie en gedragsverandering > rookverslaving, andere drugverslavingen, slank worden, ...
• verminderde controle over welbepaalde handelingen > gastro-intestinaal gas syndroom, tics, stotteren, hyperventilatie, pruritus,
• algemeen gemoed en welbevinden > agressie, depressie, chronische angst, ...
• normale lichaam-geest reacties > relaxatie, beter slapen, seksualiteit, ...
• gedachtenvorming > fobie, post-traumatische stress, algemene distress, geringe assertiviteit, ...
• bestendigende patroonvormingen > burn-out, chronische vermoeidheid, narcolepsie, bepaalde vormen van epilepsie,

Bijna nooit staan deze verbindingen onder directe bewuste controle. Men kan bvb wel tijdelijk spieren aanspannen op een bewuste manier, maar een chronische lichte spierspanning bewust aanhouden, is zo goed als onmogelijk. Niet-bewuste delen van de psyche kunnen dit wel, zoals bij een stresstoestand die zich voortdurend vertaalt in spierspanning. Autosuggestie (bewuste en gerichte communicatie met het onbewuste) is een manier om via niet-bewuste delen van de psyche, dus onrechtstreeks, toch controle te verkrijgen over deze geest - lichaam verbindingen.

AURELIS veroorzaakt nooit een agressieve aanval op deze lichamelijke facetten. Het biedt hulp bij het overstijgen van symptomen, niet het verdrukken ervan. Door dit overstijgen, verminderen of verdwijnen symptomen op een spontane en vriendelijke manier. In plaats van te vervreemden, kom je hierdoor meer tot jezelf en tot een blijvende oplossing van het probleem of problemen.

Alternatieve geneeswijzen en autosuggestie

Er bestaan veel mogelijke definities van alternatieve geneeswijze. Bvb: "niet onderwezen aan universiteiten" of "niet terugbetaald". Deze definities zijn echter meer omgevings-afhankelijk dan direct. Een directe definitie is: . Volgens deze laatste definitie is Aurelis duidelijk geen alternatieve geneeswijze. Het is wel in veel gevallen een rationeel alternatief voor bvb chronische medicatie. Door deze rationaliteit heeft Aurelis een plaats in waarachtige geneeskunde nu en in de toekomst.

Er bestaat een enorme toeloop naar alternatieve geneeswijzen. Een belangrijke oorzaak hiervan ligt in een gevoel van onbehagen met reguliere geneeskunde. Voor veel chronisch lijden biedt reguliere geneeskunde in de ogen van velen (patiënten en artsen) geen bevredigende oplossing. Mensen zoeken dus elders naar hulp en veel alternatieve genezers / geneeswijzen staan klaar om deze hulp te beloven. Rationaliteit staat hierbij niet altijd bovenaan de prioriteitenlijst.

Het komt regelmatig voor dat mensen zich beter voelen na een of andere ‘alternatieve behandeling’. Een deel hiervan is toeval. Een ander deel is op rekening te brengen van placebo-factoren zoals ‘geloof in beterschap’. Dit placebo-fenomeen is een vorm van suggestie. ‘Men voelt zich beter’ is duidelijk niet voldoende om de waarachtigheid van een alternatieve geneeswijze te beoordelen. Het loutere ‘ik voel het werken’ is volstrekt onvoldoende. Je hebt immers geen idee waar de werking vandaan komt. Een puur placebo leidt jou volledig om de tuin. Denk bvb aan de persoon die een astma-aanval krijgt door contact met een plastic bloem (zoals herhaaldelijk geobserveerd in wetenschappelijke experimenten). Is de bloem de oorzaak? Neen, maar de persoon voelt het wel zo aan. Hij ‘voelt de werking van de bloem’ toch? Fout. Het is de werking van zichzelf, een - in dit geval negatief - suggestief effect.

Er wordt dikwijls voorgeschoteld dat één of andere alternatieve geneeswijze wetenschappelijk bewezen is. Dat is onjuist. Tot nu toe zijn er geen valabele bewijzen voor enige alternatieve geneeswijze, ondanks het feit dat heel wat pogingen ondernomen worden en een eventuele werking dikwijls relatief gemakkelijk bewijsbaar is. Gezien de krachtige invloed van suggestie op ziekte en genezing in het algemeen, is dit een prioritair verklaringsmodel voor het grootste deel van wat zich op het domein van alternatieve geneeswijzen afspeelt.

Als laatste punt hier wil ik nog wijzen op dit: als men een direct en rationeel gebruik van autosuggestie in de plaats stelt van een indirect gebruik ervan via alternatieve geneeswijzen, dan ziet men dat de potentiële markt (de intrinsieke menselijke nood eraan) enorm groot is. Volgende cijfers geven een idee van de omvang van alternatieve geneeskunde in de VS [D.M.Eisenberg et al., Trends in alternative medicine use in the United States, 1990-1997. JAMA. 1998(280) P 1569-75]:

• Jaarlijks zijn er 425 miljoen consultaties bij alternatieve genezers; 388 miljoen bij algemeen geneeskundigen.
• De toename in aantal gebruikers van alternatieve geneeswijzen in de VS, ten opzichte van het jaar voordien, bedroeg 33.8% in 1990. In 1997 is deze stijging toegenomen tot 42.1%.
• In totaal werd in 1997 ongeveer 27 miljard dollar door patiënten op eigen kosten betaald aan alternatieve geneeskunde. Dit is meer dan wat in hetzelfde jaar op eigen kosten betaald werd aan de

Hypnose

Hypnose - dikwijls gecatalogeerd bij de alternatieve geneeswijzen - is een wetenschappelijk erkende discipline, met opleidingen op universitair niveau (o.a. ook in Belgi en Nederland) en wetenschappelijke tijdschriften . Hypnose is een domein waarin veel opmerkelijke prestaties geleverd worden zowel op vlak van geneeskunde als daarbuiten. De resultaten van hypnose zijn echter heel verscheiden. Dat is begrijpelijk: elke hypnotiseur werkt anders. Zelfs elke sessie is anders. Dit maakt het heel moeilijk om te standaardiseren en experimenteel wetenschappelijk onderzoek te verrichten. Desalniettemin zijn de mogelijkheden duidelijk enorm groot en bewezen.

Sommige hypnotiseurs houden nog steeds vast aan de oude hypnose, met trance en verdere hocus-pocus. Er bestaat echter een ruime consensus dat deze zaken niet nodig zijn voor de werking van hypnose. Wat als onderliggend werkzaam principe dan overblijft, is louter (auto)suggestie. De trance op zich is alleen van belang als ietwat speciaal placebomiddel.

Besluit: vermits suggestie het enige werkzame is in hypnose, komen al de resultaten die men bij hypnose behaalt en die onweerlegbaar bewezen zijn, op rekening hiervan. Het is dan veel beter de hocus-pocus weg te laten. Dit stoot immers veel serieuze mensen af en trekt charlatans aan. Meteen kan hierdoor ook gewerkt worden aan het nog efficiënter brengen van (auto)suggestie.

Een probleem van reguliere geneeskunde

De reguliere geneeskunde van het begin van de 21ste eeuw is vooral goed in experimentele wetenschap die te maken heeft met duidelijk afgeronde concepten. Een voorbeeld hiervan is urgentiegeneeskunde. Minder goed is de reguliere geneeskunde op het domein van bvb chronische psychosomatiek. Hier is de realiteit niet meteen vatbaar in duidelijk afgeronde concepten. Integendeel, veel heeft hierbij te maken met onbewuste, ternauwernood of volstrekt niet te verwoorden emoties en gedachtenpatronen.

Een groot probleem binnen de reguliere geneeskunde komt voort uit de neiging om de experimentele wetenschap als exclusief en exclusiviserend instrument te beschouwen. Wat niet experimenteel bestudeerbaar is, acht men onbelangrijk. Dit stelt psychosomatische problemen de facto buiten het reguliere domein. In minder gelukkige gevallen leidt dit tot ontkenning of denigratie van psychosomatiek. Het is maar stress. Het zit helemaal tussen de oren. Het is niet fysisch, dus niet echt. Daarmee houden ernstige artsen zich niet bezig. Enz.

Gezien de omvang van psychosomatiek is dit een enorm probleem. De reguliere geneeskunde is principieel

Placebo-effect van medicatie

Alternatieve geneeswijzen werken grotendeels op basis van hun placebo-effect. Reguliere geneesmiddelen ook. Klassiek wordt aangenomen dat het echte placebo-effect (los van de natuurlijke evolutie van ziekte) gemiddeld 40-60% bedraagt van de totale werking van een geneesmiddel. Moderne studies wijzen dikwijls op nog grotere percentages: tot 80% en meer! (M. Enserink ' Can the placebo be the cure?' Science 284: 238-240, 1999)

Een domein waarin dit placebo-effect steeds weer tot uiting komt, wordt gevormd door de klinische (dubbel blind) studies die nodig zijn om een geneesmiddel te registreren. Hier komt telkens opnieuw het placebo-effect ruimschoots tot uiting. Men kan wel zeggen dat het hierdoor het meest wetenschappelijk bestudeerde en bewezen fenomeen is dat bestaat. Dus ook relatief gezien het meest genegeerde ...

Op zijn minst een groot deel van het echte placebo-effect is op rekening te schrijven van suggestie: geloof in beterschap, geloof in de remedie, de betekenis van het geneesmiddel voor het onbewuste van de patiënt. Het placebo-effect is echter een weinig interessante vorm van suggestie. Het is op de eerste plaats onwaar want het stoelt op een geloof zonder substantie. Als iemand een puur placebo krijgt, dan werkt dat alleen als die persoon ten onrechte gelooft dat hij erdoor geholpen wordt. Neem dit onjuiste geloof weg en het effect vervalt. Bij een puur placebo is dit duidelijk. Hetzelfde mechanisme is ook van toepassing bij een gedeeltelijk placebo.

Een placebo werkt daarenboven alleen oppervlakkig, d.w.z. louter symptomatisch. Een symptoom wordt weggenomen zonder aandacht voor het achterliggende. Bij psychosomatische symptomen is veel achterliggend aanwezig. Gezien de basis van onwaarheid is het

Placebo leidt tot afhankelijkheid. Zonder placebo-middel is er uiteraard geen placebo-effect hiervan. Als men het placebo-middel stopt, dan valt het effect ervan weg. Dit is heel belangrijk bij chronische medicatie voor psychosomatische problemen. Patiënten worden afhankelijk van hun medicatie terwijl hun probleem groter wordt en een daadwerkelijke oplossing steeds moeilijker.

Een placebo-middel heeft een slechte naam omdat het stoelt op bedrog. Streven naar waarheid heeft ook op het domein van gezondheid en genezing een grote waarde voor de maatschappij. Een op waarheid gebaseerde geneeskunde maakt individuen, en daardoor ook de maatschappij zelf, in alle opzichten beter. Het is immers zinloos een scheidingslijn te trekken tussen psychosomatiek en fenomenen als depressie, chronische angst of agressie in brede zin. Agressie bvb toont zich individueel, maar ook collectief. Grote denkers hebben hier reeds voor gewaarschuwd: oorlogen ontstaan op de eerste plaats binnenin individuen en wel de gewone man op de straat. Als deze gewone man in verband met zijn eigen psychosomatische symptomen steeds weer tot een agressieve houding wordt aangezet, heeft dat de meest verstrekkende gevolgen.

Psychosomatiek

Volgens erkende bronnen komen 70% van de patiënten bij een huisarts op consultatie vanwege hoofdzakelijk psychosomatische klachten. Ook bvb in de wachtkamer van een gastro-enteroloog zijn de meeste patiënten aanwezig vanwege vooral psychosomatische problemen (o.a. heel veel prikkelbare darm). En zo is het eigenlijk bij heel wat specialisten het geval. Klassiek is dat het in de eigen specialiteit zelden zo duidelijk wordt gezien als bij de buurman.

Veel medische auteurs nemen aan dat bij lk ziek-zijn een psychosomatische factor een rol speelt. In elk geval is psychosomatiek de meest voorkomende oorzaak van ziek-zijn in de huidige Westerse beschaving (zo al niet in eender welke beschaving). Daarenboven zijn psychosomatische patiënten voor zichzelf en voor de maatschappij relatief veel duurder dan andere zieken: consultaties bij arts, psycholoog en/of alternatieve genezers, herhaalde onderzoeken, reeksen van behandelingen, ziekteverzuim, uitval uit arbeidsmarkt...

Psychosomatiek heeft alles te maken met het onbewuste. Een chronisch eczeem bvb kan je niet krijgen gewoon door het bewust te wensen. De heling ervan ook niet. Daartoe is je onbewuste nodig. Om dit onbewuste (diepere zelf) tot heling aan te sporen, is het nodig dat je zorgt voor ondersteuning en een gepaste communicatie van je doel. Met andere woorden: autosuggestie.

Het onbewuste heeft als optimale ondersteuning zowel richting als vrijheid nodig.

Het evolueren naar een toestand-zonder-symptoom is bij AURELIS een kwestie van organische groei. Dit staat in contrast met de meest gebruikelijke reguliere invalshoek. Bij AURELIS houd je steeds rekening met jezelf als totale persoon. Je gebruikt de innerlijke kracht van je totale persoon daadwerkelijk en rechtstreeks (en dus niet in esoterische betekenis van veel New-Age toestanden).

Psychosomatiek wordt in opleiding en onderzoek stiefmoederlijk behandeld. Een belangrijke factor hierin is zeker dat de farmaceutische industrie in een echte oplossing van psychosomatische problemen weinig tot geen belangstelling heeft. Het is anderzijds tekenend dat de entiteit verdoken depressie sterk in opkomst is. Het antwoord bestaat veelal uit het voorschrijven van antidepressiva. Psychosomatiek in deze setting mag pas als er een markt is voor de farmaceutische industrie.

Symptomatisch genezen

Een psychosomatisch symptoom is bij definitie een uiting van een achterliggend lijden. Het is een waarschuwing dat iets mis loopt. Het symptoom wegnemen zonder rekening te houden met het achterliggende, staat dus gelijk aan het afplakken van een waarschuwingslichtje. Het is heel logisch dat als gevolg hiervan vroeg of laat een volgende waarschuwing komt opdagen, in de vorm waarschijnlijk van een duidelijker symptoom. Lage rugpijn wordt ernstige lage rugpijn. Neem de rugpijn weg en een onderliggende angst of depressie komt naar boven, soms direct, soms pas na enige tijd. Achter deze angst of depressie kan nog iets anders schuilgaan: een verlies van contact met het diepere zelf.

Als het diepere zelf niet rechtstreeks en positief tot uiting (tot leven) kan komen, dan doet het dat in negatieve zin: als depressie bvb, of als een psychosomatisch symptoom. De gehechtheid aan eigen symptomen wordt in deze zin heel begrijpelijk. Maar: het is een gehechtheid die een dieper lijden in de hand werkt en bestendigt. Met Aurelis kan men, eventueel via het symptoom-als-symbool, toch de gehele mens bereiken.

Neem het domein van medicatie. De enige geneesmiddelen die niet uitsluitend symptomatisch werken, zijn antibiotica en chemotherapeutica, 2 groepen waarrond overigens nogal wat controverse bestaat. Voor patiënten die medicatie krijgen voorgeschreven, is dit in het algemeen niet evident. Zij gaan er van uit dat medicatie geneest. Dat is dus fout. De term genees-middel is voor de meeste producten een onjuiste term. In het beste geval verdrukt medicatie symptomen tot de patiënt vanzelf geneest maar bij chronische psychosomatiek is dit niet zo.

Het principe van niet-agressie

In het domein van de psychosomatiek is het onderscheid tussen ziekte (symptoom) en zieke persoon niet meteen evident. Het symptoom is in diepe zin een symbool voor de hele persoon die, bij gebrek aan beter, op deze manier naar integratie streeft. Het symptoom staat niet los van de persoon zoals een deuk in een auto los staat van die auto. Het symptoom

Agressief aanvallen kan natuurlijk ook met behulp van suggestie. Bvb bij een rookverslaving kan men een agressieve aversie opbouwen tegenover het roken. Positief denken tout-court is ook een manier van aanvallen. Ik word elke dag steeds meer iemand die niet rookt. Ik kan dat en zal dat. Dit is een poging om het onbewuste te dwingen in een bepaalde richting. Men kan hierin een veldslag winnen, maar de oorlog verliest men uiteindelijk steeds.

Bij Aurelis wordt agressie volledig vermeden. Aurelis is volledig ondersteunend met behulp van de innerlijke kracht die reeds in de persoon zelf aanwezig is. Met andere woorden: de zieke wordt ondersteund in zijn latent vermogen tot zelf-genezing van het onbewuste uit. Aurelis leidt nooit iemand tot een agressief gevecht met zichzelf. Er wordt steeds gestreefd naar integratie, bvb van chronische angst of van een of ander symptoom. Het symptoom wordt niet weggesneden, maar omgevormd. Het resultaat is een veel diepgaandere genezing van de totale persoon. Als het symptoom zomaar wordt weggesneden, wordt er verder niets mee gedaan. Het is een gemiste kans. Erger nog, men kan het zien als oorzaak van een psychisch litteken, resultaat van agressie tegen zichzelf.

Een duidelijk voorbeeld is een rookverslaving. Die zit ingebakken in de hele persoon. Het aanvallen van de verslaving is tegelijk een aanvallen van de persoon zelf. Men kan dan wel stoppen met sigaretten-roken, maar de verslaving zelf blijft continu aanwezig. Die kan als dusdanig terug naar voor springen of zich uiten in iets anders.

Besluit: Aurelis heeft een andere oriëntatie dan het paradigma "aanvallen van de ziekte", dat onze moderne geneeskunde zo algemeen karakteriseert. Dit aanvalsparadigma is niet volledig verkeerd, maar in veel gevallen - psychosomatiek in het algemeen - is het op zijn minst problematisch. Dan vormt Aurelis een efficiënte aanvulling, een rationeel alternatief dat irrationele alternatieven hopelijk overbodig maakt.

Onderzoek omtrent en met behulp van Aurelis

Het is perfect mogelijk het effect van AURELIS op allerhande domeinen, te bestuderen. Inclusief zeer ernstige domeinen zoals kanker en autoimmuun aandoeningen. Men kan nagaan wanneer mensen AURELIS gebruiken, hoe frequent, welke indicatiedomeinen enz. Ook is het gemakkelijk via de computer kleine vragenlijsten te laten beantwoorden of spontane commentaar na elke sessie bij te houden en nadien te analyseren.

Met dergelijk onderzoek kan men de invloed van de psyche op de gezondheid nagaan en tegelijk ook Aurelis op rationele basis steeds verder verfijnen. Deze uitdaging is absoluut de moeite waard.